Zmarszczone łuski jeziora przepychają się na powiewach wiatru. Są, by zniknąć pod naporem następnych. Nie trwają. A przecież przez chwilę były częścią dnia, tchnieniem natury, kryształkiem życia.
(brak komentarzy)
dodaj komentarz
kolejne >
archiwum
ulubieni
+ dodaj doulubionych
[?]