Gierłoż - Wilczy Szaniec

Strefa I - Bunkier Hitlera
Cały teren kwatery Gierłoż to łącznie około 2,5 km2. Został on podzielony na trzy strefy bezpieczeństwa.
Strefa I to strefa położona wewnątrz kompleksu. W tym miejscu znalazły się domy Göringa, Bormanna, siedziba Jodla oraz najbardziej strzeżone schrony: Hitlera, Göringa, Bormana, Keitla.
Jako ciekawostkę można powiedzieć, że ściany schronu Hitlera początkowo miały 2m grubości. Gdy zagrożenie bombardowaniem stało się realne w 1944 roku cały bunkier oblano warstwą betonową. Powstała w ten sposób budowla miała ściany o grubości 7m i stropy grubości 8m, dzięki temu schron ten był odporny na wszelkie uderzenia pocisków w tamtych czasach.
Najważniejszy "lokator" - Adolf Hitler - przybył do nowo wybudowanej kwatery 23 czerwca 1941 roku. Od tego czasu Hitler rzadko opuszczał to miejsce a wyjechał stąd 20 lipca 1944 roku.
Bunkier Hitlera z zewnątrz podobny jest do staroegipskiego grobowca. Był to wielki kloc betonowy, bez okien i bez bezpośredniego dopływu powietrza. Ten schron to budynek, którego ściany betonowe były wielokrotnie większe od powierzchni użytkowej.
Generalnie wszystkie wnętrza bunkrów były skromne. Pomieszczenia miały wielkość przedziału kolejowego. Ściany najczęściej wyłożone były boazerią z jasnego drewna. Na wyposażeniu były toaletka do mycia, z wiszącym nad nią lustrem, ścienne lampki, wąskie twarde łóżko wyścielone trawą morską i małe radio Siemensa. Bunkry miały nawet ogrzewanie elektryczne, ale rzadko było włączone. W pomieszczeniach było chłodno i łóżko trzeba było zawsze ogrzewać i osuszać ciepłem własnego ciała, gdyż ciągle było wilgotne.
Oprócz tego w strefie I zlokalizowano centrale łączności, biuro prasowe, budynki ochrony i specjalnie dla Hitlera kino i herbaciarnię.