Giżycko

Twierdza Boyen
Twierdza Boyen to doskonale zachowany przykład pruskiej fortyfikacji. Zbudowana została na przesmyku pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno, na zachód od Giżycka przy drodze łączącej to miasto z Olsztynem i Kętrzynem. Był to obiekt o dużym znaczeniu strategicznym dla Prus Wschodnich, ponieważ zabezpieczał wschodnią granicę tego państwa przed Rosją Carską i ochraniał drogę prowadzącą do Królewca.
Wzniesiona została w latach 1844-1856, a do końca XIX w sukcesywnie rozbudowywana. Nazwę swoją zawdzięcza Hermanowi von Boyen, inicjatorowi budowy tego obiektu.
Prowadzą do niej 2 drogi - od strony Giżycka i Kętrzyna, zakończone 2 bramami, nazwanymi odpowiednio Giżycką i Kętrzyńską. Oprócz nich obiekt wyposażony został w dwie bramy pomocnicze- Prochową i Wodną z mostem zwodzonym i przystanią wodną. Jednakże kiedy w 1868 roku Giżycko uzyskało połączenie kolejowe, przystań ta została zasypana a na jej miejsce utworzono nasyp z torami kolejowymi.
Podczas I wojny światowej, w sierpniu 1914r na terenie przylegającym do twierdzy miało miejsce ostre starcie Niemców z Rosjanami. Pomimo oblężenia, dowodzący twierdzą pułkownik Busse odmówił poddania się- skuteczna obrona zmusiła wrogie wojska do wycofania się. Twierdza została zdobyta dopiero zimą 1945r przez wojska białoruskie, które zajęły ją nie oddając ani jednego strzału. W okresie międzywojennym i II wojny światowej, Twierdza Boyen weszła w skład Giżyckiego Rejonu Umocnionego; na jej terenie utworzono obóz jeniecki i szpital polowy. Po zakończeniu wojny zajęta była przez Wojsko Polskie, a w 1957r przekazana władzom cywilnym, które wykorzystały ją do celów przemysłowych- mieściły się tam fermy drobiu oraz magazyny zbożowe.
W wyniku starań istniejącego od 1993r Towarzystwu Miłośników Twierdzy Boyen obiekt poddany jest konserwacji mającej na celu przywrócenie mu dawnej świetności. Od 1995r udostępniona jest dla turystów.
Twierdza zbudowana jest na planie sześcioramiennego wieloboku o powierzchni 100 hektarów, ograniczonego sześcioma bastionami.
Trzy z nich ochrzczone zostały imionami generała von Boyen- Herman, Leopold, Ludwik, nazwy pozostałych natomiast zaczerpnięte zostały z jego rodowego hasła- Recht (Prawo), Schwert (Miecz) i Licht (Światło). Całość otoczona jest ponad dwukilometrowym murem ceglasto kamiennym wyposażonym w strzelnice karabinowe; tzw murem Carnota, wałem ziemnym oraz fosą.