(0)
Międzyrzecki Zespół Muzealny - Zamek
W skład Międzyrzeckiego Zespołu Muzealnego wchodzą: Budynek Starostwa, Zamek, Oficyna Dworska i Budynek Bramny.
Zamek powstał na miejscu starszego, drewniano-ziemnego grodu, położonego w widłach Obry i Paklicy. Prawdopodobnie w XIII wieku na terenie osady wzniesiono murowaną wieżę, a pełna przebudowa w ceglaną warownię nastąpiła w połowie XIV stulecia za panowania Kazimierza Wielkiego.
Z racji swego kluczowego położenia twierdza była utrzymywana w stanie ciągłej gotowości bojowej i podlegała licznym modernizacjom.
W roku 1474 oddziały Macieja Korwina w wyniku zdrady zajęły zamek. Niespełna pół wieku później, w 1520r. warownia została poważnie zniszczona przez najemne wojska niemieckie, idące na pomoc Zakonowi Krzyżackiemu w wojnie z Polską. Podczas odbudowy obiekt poddano gruntownej modyfikacji, przystosowując całe założenie do aktywnej obrony artyleryjskiej. Powstały wówczas dwie cylindryczne basteje usytuowane od strony teoretycznie najbardziej narażonej na ataki wroga. Kres świetności warowni, przyniosły wojny szwedzkie, podczas których została ona zniszczona i pozbawiona walorów obronnych.
Mimo podjętej przez starostę międzyrzeckiego Piotra Opalińskiego próby odbudowy zamku, nie podniósł się on już z upadku, a jego stan na początku XVIII wieku był tak zły, że od strony miasta wzniesiono nowy budynek, pełniący odtąd funkcję siedziby starostów. Po II rozbiorze Polski, kiedy starostwo uległo likwidacji, w budynku urządzono browar.
Obecnie zamek wchodzi w skład Muzealnego Zespołu i jest udostępniony do zwiedzania.
Całe założenie wciąż jest otoczone fosą wypełnioną wodą.
Nad fosą przerzucony jest drewniany most, który wiedzie do bramy zamku. Po obu stronach bramy stoją wspaniale prezentujące się, cylindryczne basteje, które zostały zbudowane w połowie XVI stulecia. Miały średnicę około 15 metrów, grubość ich murów dochodziła do 3,5 metra a wysokość wynosiła 9 metrów. Basteje posiadały liczne stanowiska strzelnicze i były połączone murem, w którym wykuto bramę oraz furtę dla pieszych. Przykryte są one ogromnymi spiczastymi dachami przypominającymi chińskie kapelusze, które nadają budowli oryginalny, niepowtarzalny charakter.
abi11 2009-08-31
" Zmienna pogoda "
W poniedziałek deszczyk pada,
a we wtorek wietrzyk wieje.
No a w środę wiatr szaleje.
W czwartek niebo przejaśniało,
w piątek słonko za chmur wyjrzało.
A w sobotę i w niedzielę
z nieba żar sie na nas leje.
Nakryj głowę kapeluszem, bo opalisz sobie uszy.
Załóż sobie okulary, by cie oczy nie bolały.
Spakuj prowiant i przybory a do tego dwa śpiwory.
Na drogę włóż kalosze lepiej nosić niż się prosić.
Sms-a puść do szefa, by na Ciebie nie narzekał.
A na nudy wieczorami koleżanki z kolegami.
Poproś, żeby z tobą byli, żeby czas ci umilili,
żeby ci się nie nudziło ,urlop spędzić było miło
pruslu1 2009-08-31
Basiu!!Znów pięknie i bogaty opis....
"Żyj kolorowo - chwilą tęczową,
chwyć każdy dzień, dopóki trwa...
i ciesz się swego życia przygodą,
życie masz jedno, a czas tak gna..."
Milutkiego poniedziałku
stif56 2009-08-31
Witam pięknie ,radośnie Basiu....................pogoda dopisała ,ale za mało czasu mieliśmy a chcieliśmy na huraaaaaa wszystko.................... nie te lata na takie tyranie .........hihihi.....ale fajnie było i to się liczy.........pozdrawiam cieplutko....:)
bogus5 2009-08-31
(.•´
`*.*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ (¸.•`
(`*•.¸ (`*•.¸ ¸.•*´) ¸.•*´)
`•.¸(*)DOBRY WIECZÓR (*)
(¸.•*(¸.•*´¨¨¨¨`*•.¸)*•.¸)
"Spełnij proszę swe marzenia,
cudne w sercu noś wspomnienia.
Pomyśl czasem o mnie mile
i pielęgnuj wspólne chwile."
Pozdrawiam:)¸.•)´
Bogusław
abi11 2009-08-31
Dzika róża
Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg -
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.
Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już -
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.
O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad…
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika różo! Słyszysz mój krok?
Idę - twój zakochany wiatr.
Konstanty Ildefons Gałczyński
danka1 2009-08-31
Szczęśliwy wiatr powiał w moją stronę,
przywiał mi piękne słowa przez Ciebie ułożone.
Powiało radością i przyjaźnią miłą
aż mi się na sercu ciepło zrobiło.
pabloz 2009-08-31
Okazała,stara budowla.Pewnie wiele widziała...
Wszystkie zdjęcia plażowe zrobione w środku dnia (dodam jeszcze parę..) Miłego wieczoru :)
