Wakacje 2008 - cd.

Poczdam - Sanssouci - Pwilon Chiński
W czasach Fryderyka w pawilonie działała herbaciarnia, organizowano też letnie przyjęcia. Obecnie w pawilonie można podziwiać kolekcję porcelany z Miśni, Chin i Japonii.
My byliśmy na wycieczce zorganizowanej i niestety plan wycieczki nie przewidywał zwiedzania wystawy, ale mnie udało się przez chwilę zajrzeć do wnętrza pawilonu, dzięki temu sympatycznemu człowiekowi, który pilnował wejścia do pawilonu, z którym mam pamiątkową fotkę.
Pośrodku budowli znajduje się okrągła sala, z którą sąsiadują w regularnych odstępach trzy gabinety. Pomiędzy gabinetami znajdują się zadaszone werandy.
Pawilon wyróżnia się dużą ilością wielkich, zaokrąglonych okien i przeszklonych drzwi, przez co wnętrza są bardzo dobrze oświetlone. Półkoliste ściany pomieszczenia środkowego zdobią stiuki z zielonego marmuru. We wnętrzu dominują pozłacane elementy dekoracyjne. Nad oknami znajdują się rzeźby przedstawiające małpy grające na instrumentach muzycznych. Na konsolach wystawiono zbiory chińskiej porcelany i świeczników. Spod kopuły zwisa ogromny, pozłacany żyrandol.
Sufit pokrywa malowidło Thomasa Hubera z 1756, przedstawiające Azjatów zajętych konwersacją. W tle widać posągi siedzącego Buddy, papugi oraz małpy. Dzieło powstało na podstawie szkiców francuskiego artysty Blaise’a Nicolasa Le Sueur, który w owym czasie nauczał rysunku w berlińskiej akademii sztuk pięknych. Huber był również autorem malowideł na werandach.
Ściany gabinetów otaczających pomieszczenie środkowe wyłożone są jedwabiem malowanym w kwiaty. Oryginalny materiał (tzw. Pekings) wyprodukowano w Prusach. Do dziś zachowały się jedynie jego małe fragmenty, które posłużyły do rekonstrukcji wnętrz przeprowadzonej w latach 1990-93.