(5)
Lato na końcowym
Znów kolejna jesień, zapach berberysów;
brodzę pośród liści i dobieram słowa,
w szeleszczących krokach drobne strofy słyszę,
kasztan też opada, by wierszem skiełkować.
Czas wtula poranki w mgliste zadumanie,
z jesionowych sukien szyje złoty dywan;
wiatr deszczową nutą rozpoczyna taniec,
słoneczne wspomnienia spływają po szybach.
Ile jeszcze kalin, głogów i jarzębin,
ile wersów snutych z fioletu wrzosowisk,
zanim się listopad chmurą nie zakłębi
nim ogrody sepią grudzień przyozdobi.
Ile tych jesieni przede mną zostało
dzisiaj nie chcę wiedzieć, życie wątki pisze.
Miłość nam wyblakła, w myślach słotny chaos
- lato na końcowym - głosi Motorniczy.
Ewa Pilipczuk
https://www.youtube.com/watch?v=Vue1Q_YfDw0
siabat4 2021-09-25
Lekcja
Uczę się jesieni co roku od nowa
pod nogami szepcze rudozłoty dywan
schyłkowe nokturny gra księżyca rogal
w wierszach coraz więcej
pomarszczonych sylab
chyłkiem wchodzi ochra na rabaty myśli
w zamglonym pejzażu jak nie z mojej bajki
tęsknoty usiadły na mniszkach puszystych
ulatują z wiatrem
do krypt archiwalnych
w parkowych alejkach kolorowy taniec
na liściastych puentach z wyprzedaży wiosny
utul mnie w ramionach – w ich cieple tam zanieś
gdzie ostatnich marzeń
przymrozek nie pokrył
Ewa Pilipczuk
