(4)
Życie jest jak płomień palącej się świecy.
Zostanie zdmuchnięty,lub dotrwa do końca,lecz zgaśnie na pewno.
rycho2 2014-11-02
re. miło nam był spacerować w Twoim towarzystwie
dobry wieczór Zdzisiu, serdecznie pozdrawiamy w ten szczególny wieczór zadumy i refleksji a jednocześnie poczucia zjednoczenia z Tymi, którzy są po tamtej stronie życia, Basia Ryszard :)) :))
bryza 2014-11-03
To prawda , dlatego cieszmy się każdą chwilą i szanujmy to :) pozdrowionka serdeczne :)
slawa1 2014-11-08
ZADUSZKI - wiersz Elżbiety DANISZEWSKIEJ
ZADUSZKI
Ciszą cmentarną ukołysani z dala od życia i znoju,
dobiwszy wreszcie cichej przystani,odpoczywają w pokoju.
Nad nimi drzewa szumią cichutko,sypiąc pożółkłe liście,wielu z nich może żyło zbyt krótko,krócej niż zwykle trwa życie.
Na grobach wieńce, na grobach kwiaty,wśród nich płomyki lśniące,- dowód pamięci tym, co w zaświaty odeszli w wiecznej rozłące.
Dzisiaj ożywa ból przypomnienia widny w zadumie na twarzach,
w myślach się jawi postać z imienia,wstaje z przeszłości cmentarza.
Ileż to mogił po świecie całym w jesiennych mgłach spowitych,ileż tam ludzi legło wspaniałych,co wspięli się na szczyty życiowej sławy i powodzenia.
Jedna ich dola na końcu.
Wszystkich jednako przykrywa ziemia,każdemu świeca płonąca świeci na grobie przez tę godzinę,by znów na długo zagasnąć.
A na cmentarze na powrót spłynie cisza i spokój, i ciemność.
