Dawno, w nieprzebytej puszczy, na wschodnich kresach ,mieszkał sobie dobry kniaź i miał dwóch synów - Jana i Bolka. Bracia byli do siebie bardzo podobni i bardzo się kochali. Pewnego razu ich ojciec podczas polowania został poturbowany przez niedźwiedzia , przeżył, ale zapadł na zdrowiu. Synowie dorośli zatem kniaź postanowił, iż każdy z nich uda się swoją drogą i będzie sam władał swoją ziemią - Bolko miał jechać na południe i tam postawić warowny gród, zaś Jan na północ i też tam gród postawić miał. Jan i Bolko byli smutni, bo trudno im było się rozstać i kiedy tak siedzieli przy ognisku pojawił się starzec. Nakarmili go, ogrzał się przy ognisku, a oni zwierzyli mu się ze swoich zmartwień. Rankiem staruszek wręczył im na pożegnanie nasiona kwiatków , które kolorem miały wskazać co się dzieje u drugiego brata. Gdy kolor będzie złocisty - to znak ,że wszystko w porządku, a gdy na fioletowo zakwitną - zmartwienie, natomiast purpura oznaczać będzie .. i nie dokończył..

Mijały tygodnie, Bolko wzniósł swój gród na szczycie wzgórza, a Jan wśród krainy tysiąca jezior. Obaj bracia zasiali nasiona kwiatków i przyglądali się ich kolorom, a one kwitły na kolor błękitny i złocisty. Jednak pewnego ranka Bolko zauważył, iż jego kwiaty mają kolor purpury, kolor krwi i........zamarł z trwogi o brata. Postanowił pospieszyć mu z pomocą razem ze swymi żołnierzami. Po dwóch dniach ujrzeli gród Jana oblegany przez dzikich napastników. Zaatakowali ich i tak pomogli Janowi, a potem bracia powitali się braterskim uściskiem. Na pamiątkę te kwiatki nazwano bratkami, symbolizują do dziś braterską więź i pomoc wzajemną.

źródło: https://pl.shvoong.com/books/science-fiction/2258397-bratki-streszczenie/#ixzz300qGQWhZ