(0)
Kiedy się wypełniły dni
i przyszło zginąć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westerplatte.
( A lato było piękne tego roku ).
I tak śpiewali: Ach, to nic,
że tak bolały rany,
bo jakże słodko teraz iść
na te niebiańskie polany.
( A na ziemi tego roku
było tyle wrzosu na bukiety ).
W Gdańsku staliśmy tak jak mur,
gwiżdżąc na szwabską armatę,
teraz wznosimy się wśród chmur,
żołnierze z Westerplatte.
I ci, co dobry mają wzrok i słuch,
słyszeli pono,jak dudni w chmurach
równy krok Morskiego Batalionu.
I śpiew słyszano taki:
- By słoneczny czas wyzyskać,
będziemy grzać się w ciepłe dni
na rajskich wrzosowiskach.
Lecz gdy wiatr zimny będzie dął,
i smutek krążył światem,
w środek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte.
K.I.Gałczyński
moro60 2009-10-10
Widzę Tamaro że zwiedzilaś całe trójmiasto, miałas ciekawe wakacje. Hasło na zdjęciu zawsze atualne i nie starzeje się. Cóż z tego, skoro nasi chłopcy nadal giną na cudzej ziemi i nie bardzo rozumiem w imię czego. Pozdrawiam i życzę pogodnej niedzieli.
sowa57 2009-10-10
O , proszę , ileż to razy , recytowało się ten wiesz na akademiach szklonych. Ciekawe , czy dzisiejsze dzieci wiedzą co to akademia. Pozdrawiam cieplutko.
perelk 2009-10-10
Tamarko ja również serdecznie pozdrawiam.Tym razem czekałam na mojego cichego wielbiciela :)Ale następnym razem-kto wie....Wszystko jest przed Nami.Spokojnej nocy i wszystkiego dobrego :)))
mpmp13 2009-10-11
Nigdy więcej...a nasi chłopcy giną....co my tam robimy????????????????????????????????????????????????w imię czyich interesów????????????????
michnas 2009-10-11
Witaj pozdrawiam i życzę miłego wieczoru:)))))
albatro 2009-10-25
gzięki za takie zdjęcie bo pojęcie patryjotyzmu to już relikt przeszłości i zaginie pewnie jak dinozaury mój wójek nronił tego miejsca w 1939r.we wrześniu
pozdrawiam
