Wybudowany w stylu neorenesansowym według projektu Adolfa Zeligsona, miał charakter reprezentacyjny, co podkreślono pełnymi przepychu wnętrzami. Z olbrzymim kunsztem wykonane zostały boazerie z różnogatunkowego drewna, bogato dekorowane stiukowe sufity, marmurowe kominki i meble. W stanie niezmienionym zachowała się wewnętrzna klatka schodowa z wachlarzowymi schodami, wyłożona marmurem, z przepięknym witrażem. Budynek składa się z części frontowej i dwóch skrzydeł bocznych, ustawionych pod kątem prostym. W narożniku umieszczony został ryzalit, przykryty kopułą. Pałac jest oddzielony od ulicy parkanem z maszkaronami oraz literą ”P” na tablicach herbowych.