wędrówki po wilnie - ostra brama

Ostra Brama w Wilnie wzniesiona na początku XVI wieku jest jedną z dziewięciu istniejących
wtedy bram w murach obronnych miasta. W średniowiecznym Wilnie był taki obyczaj,
że we wnękach wież nad bramą umieszczano święte obrazy. Obraz Madonny bez dzieciątka,
o smutnym obliczu z lekko pochyloną głową i rękami skrzyżowanymi na piersiach, umieszczono
na bramie, która uchodziła za najbardziej reprezentacyjną - ponieważ witano tutaj oficjalnych
gości przybywających do miasta. Obraz ten, nie zwracając szczególnej uwagi, wisiał we wnęce
z okiennicami, które chroniły go od deszczu i śniegu.
Sytuacja zmieniła się od 1626 r., kiedy to przy Ostrej Bramie został założony klasztor Karmelitów Bosych. Jeden z zakonników nad Ostrą Bramą zbudował dla obrazu Madonny drewnianą kaplicę
ze schodami, w której zaczęli gromadzić się na modlitwie mieszkańcy Wilna.
W kaplicy tej, za wstawiennictwem Bogarodzicy, wilnianie wielu pokoleń wypraszali szczególne łaski dla siebie i swoich bliskich. Kaplica ta spłonęła w pożarze miasta w 1711 r.
Cudowny obraz został wyniesiony z płonącej kaplicy przez młodego zakonnika. Do czasu zbudowania nowej murowanej kaplicy - trwało to około 20 lat - uratowany obraz umieszczono
w sąsiednim kościele św. Teresy.
W następnych latach do kaplicy Ostrobramskiej dobudowano zakrystię i galerię.
W 1773 r. Papież Klemens XVI nadał odpusty dla Bractwa Opieki Najświętszej Maryi Panny
w Wilnie. Gdy w 1799 r. władze carskie rozpoczęły burzenie miejskich murów i wszystkich bram
w Wilnie, Ostrą Bramę pozostawiono nietkniętą. W latach 1829-1830 do gruntownie odnowionej kaplicy dobudowano piętrową galerię z murowanymi schodami i nadano jej kształt, jaki pozostał
do czasów dzisiejszych.