Pamięć...

...i tradycyjnie...

Historii cmentarza cd:

Polska administracja przejęła w pełni kontrolę nad Cmentarzem Centralnym we wrześniu 1945 roku. Początkowo nekropolia służyła głównie mieszkańcom Wrzeszcza, jednakże miasto grzebało tu także osoby biedne, zmarłe w szpitalu Akademii Lekarskiej oraz ciała niemieckich żołnierzy i miejscowej ludności cywilnej, które pozostały po walkach o miasto w 1945 roku i nie zostały pochowane na cmentarzach. Z czasem, kiedy zamykano i likwidowano mniejsze nekropolie, Srebrzysko stało się głównym cmentarzem Gdańska. Funkcję tą Cmentarz Centralny utracił w 1979 roku, kiedy to z uwagi na wyczerpywanie się miejsc grzebalnych, główną nekropolią miasta oficjalnie stał się nowo założony cmentarz, określany popularnie jako Łostowicki.
Ukształtowanie terenu sprawiło, iż na terenie cmentarza nie można było wprowadzić klasycznego podziału na w miarę regularne kwatery. Cmentarz Centralny podzielony jest obecnie na kilkanaście rejonów, różniących się od siebie znacznie.
Rejony możemy podzielić za względu na ich wielkość. Do małych zaliczyć można rejony położone wzdłuż pierwszej, szerokiej części alei głównej: II, III i IV oraz południowe, wchodzące głęboko w las: XII, XIII i XIV. Średniej wielkości są rejony położone wokół nich: I, VI, VII, VIII, X oraz znajdujący się na południu rejon XI. Do rejonów dużych należy zaliczyć V i IX, które oddzielają małe, leśne rejony i XI od pozostałej części cmentarza.
Rejon I znajduje się za głównym wejściem na wschód od alei głównej. Południową część rejonu, nazywaną Zaciszem Leśnym przeznaczono na grobowce. Wśród nich znajduje się grobowiec rodziny Giedroyć. Jako pierwsza spoczęła tu księżna Anna zmarła w 1967 roku, później dołączyli do niej pozostali członkowie rodziny, w tym księżna Wanda, fundatorka grobowca zmarła w 1995 roku. Łącznie pochowano tu trzynaście osób. Swoją tablicę pod krzyżem ma także książę Władysław zmarły w 1945 i pochowany na wileńskiej Rossie oraz księżna Maria zmarła w 1979 spoczywająca zaś w Olsztynie.
Rejon II położony jest tuż za wejściem głównym, na zachód od alei głównej. W skład tego rejonu wchodzi pięć tarasów. Na najniżej położonym utworzono na polecenie miejscowych władz komunistycznych aleję zasłużonych. Ma ona formę niedużego placu, wokół którego wzniesiono niski murek. Wokół tego placyku, głównie przy jego wschodnim boku, pochowano członków PZPR oraz ludzi zasłużonych dla regionu. Wśród tu pochowanych należy wymienić: Stanisława Sołdka, Mariana Pelczara i Mariana Seredyńskiego.
Rejon III, znajduję się wzdłuż alei głównej, pomiędzy rejonami I a V. Rejon ten składa się z czterech tarasów będących kontynuacją tarasów ciągnących się od bramy głównej.
Rejon IV położony jest naprzeciw rejonu III. Tutaj pochowano na najniższym tarasie dwie osoby, które zginęły w katastrofie lotniczej 10 kwietnia 2010 roku : Arkadiusza „Arama” Rybickiego i Leszka Solskiego.