W odpowiedzi Satsumie...

Krótka opowiastka o pochodzeniu nazwy ulicy Pańskiej, ściągnięta od Justyny Brodzkiej:
Zaczęło się wszystko od Eliasza Pańskiego, który choć nie był rodowitym łodzianinem, właśnie to miasto ostatecznie wybrał na miejsce życia i pracy. Urodził się 1 lipca 1852 roku. Mieszkał wraz z licznymi braćmi i siostrami w pobliskim Piotrkowie Trybunalskim. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Jeszcze mieszkając w Piotrkowie założył tam jeden z prężniej działających i bardziej znanych w regionie domów wydawniczych wraz z drukarnią, introligatornią i stereotypownią. Przy zakładzie istniał również skład papieru. Było to w połowie lat 70-tych XIX wieku. Początkowo zakład mieścił się przy dawnej ul. Petersburskiej 28, potem został przeniesiony do specjalnie w tym celu zaprojektowanego budynku przy zbiegu dawnej ul. Bankowej i dawnej ul. Moskiewskiej. Z drukarni wychodziły dzieła bardzo różnorodne. Wydawane były prace autorów związanych z Piotrkowem jak np. D. Skórzalskiego czy J. Kańskiego. W latach 1883-1893 drukowano u Pańskiego „Tydzień” wraz z dodatkami powieściowymi, rocznik „Strażaka” w 1882 i w 1883. Odbijano tu też liczne druki użytkowe. W drukarni istniał dział judaików i tu jako jedno z najwybitniejszych dzieł jawi się „Talmud Jerozolimski” wydany w 1900 r. wraz z kompletem komentarzy w tej samej drukarni ale już po przejęciu jej przez ojca Eliasza czyli Samuela Pańskiego. Praca ta jest uznawana przez bibliofilów za jedno z najcenniejszych i najkosztowniejszych wydań tegoż Talmudu. Jeden z egzemplarzy znajduje się w kolekcji po słynnym sir Moses Montefiore. Drukowano także modlitewniki jak np. „Mahzor” z 1891 r. Bardzo interesującą pozycją, do dziś poszukiwaną na rynku antykwarycznym jest trzytomowe wydawnictwo „Dawne monety polskie dynastii Piastów i Jagiellonów” autorstwa Kazimierza Stronczyńskiego z lat 1883-1893. Eliasz Pański około 1900 roku przeniósł się na dobre do Łodzi, wydawnictwo i drukarnie cedując na swojego ojca Samuela, który prowadził ja do śmierci, czyli do 1912 roku. Potem przejął ją brat Eliasza Adolf Pański. Wydawnictwo działało do wybuchu II wojny światowej pod nazwą „Zakłady Graficzne Adolf Pański i Spadkobiercy”, po wojnie zaś zostało upaństwowione. Inni członkowie rodziny także byli związani z drukarstwem i księgarstwem, w dawnym Nowo-Radomsku, obecnym Radomsku, filie działały w Warszawie czy Częstochowie. Cała rodzina była związana z działalnością charytatywna, kulturalną i gospodarczą miasta Piotrkowa i okolic w sposób nierozerwalny. Wielu z nich piastowało funkcje społeczne, organizowali koncerty, robili darowizny na cele ludzi żyjących w ubóstwie. W wydawnictwach pojawiały się zarówno pozycje naukowe m.in. z zakresu medycyny czy prawa, ale też popularna beletrystyka, znaczki pocztowe, druki ulotne, plakaty, pocztówki jak i opakowania do cukierków.
Jak było już wspomniane Eliasz Pański przeniósł się do Łodzi ok. 1900 roku, ale już wcześniej działała tu jego papiernia. Zakład mieścił się na ogromnej działce sięgającej od obecnej ul. Gdańskiej 79 aż do ob. ul. Żeromskiego. Tam też stał początkowo dom drewniany i szereg zabudowań fabrycznych wraz z magazynami i garażami. Eliasz był właścicielem sporej liczby działek i budynków przy ob. ul. Żeromskiego – stąd podejrzewa się, że dawna nazwa ulicy Żeromskiego czyli dawna ul. Pańska od niego właśnie wzięła swoja nazwę. Dopiero w 1926 r. po śmierci Stefana Żeromskiego nastąpiła zmiana.