Jesienny spacer po lasku:)

Aromat żywiczny ukoił zmysły
Troski i smutki gdzieś nagle prysły
W zielonej paproci nadzieja zabłysła
Zapachem lasu się dusza zachłysła
Spowita cisza w koronach drzew
Sprawila że nagle odleciał gniew
Jagódki cichutko pod palcem zadrżały
I o przyszłości nic nie wspomniały
Echo się też nie odezwało
Wtulone w mech głęboko spało
Magiczna melodia lasu sprawiła
Że w szczęście swe uwierzyłam
I wszystkim smutnym i zagubionym
Życzę spaceru po lesie zielonym