Nie ma takiej ulicy, takiego parku, mostu, klubu, domu, wagonu metra, kina - gdzie nie towarzyszyłby mi Twój cień, gdzie nie tęskniłabym za Tobą, nie kłóciła się, nie płakała z żalu, nie uśmiechała się do Ciebie, nie leżała przy Tobie na trawie, patrząc w niebo, gdzie nie czytałabym Twoich listów, nie prosiła Cię o coś nie rozumiała i przebaczała, całowała i pozwalała odejść, nie odwracała się, nie szukała odpowiedzi, nie snuła planów na przyszłość, nie krzyczała z bólu, nie milczała, nie szukała dla Ciebie usprawiedliwień, biorąc winę na siebie, nie jeździła w kółko po mieście, przegapiając swoje przystanki, nie kochała Cię do nienawiści. Nie ma takiego zakątka mojego świata, żywego czy wyśnionego, nie ma takiego pokoju, gdzie by nie było Cię ze mną przez te wszystkie lata..
https://www.youtube.com/watch?v=HEIa9mh5XPg
mouris1 2013-11-05
super uchwycony niebiański puch...czytając i słuchając...skłania do refleksji nad kruchością istnienia...więc łapmy te dobre chwile jak najwięcej a żal i gniewy niech minutkę trwają...szkoda na nie swego jakże krótkiego życia...
...cieplutkim uśmiechem pozdrawiam ;)