C'est la vie

Mazowsze 1982

Majac dwadziescia pare lat wchodzilem do roznych domow i staralem sie zrobic dobre zdjecia. Nie pamietam kim byli ci ludzie i jakie mi opowiadali historie. Szkoda, warto bylo zanotowac choc kilka slow, choc jedno zdanie.
Dzis dziekuje w myslach za zaufanie jakim mnie obdarzono a Wam radze opisywac swoje fotografie

zaza11 2009-03-27

Myślę, że mają poczucie, że swoje życie przeżyli rzetelnie. Serdecznie pozdrawiam. Dziękuję za odwiedziny.:)))

boczo 2009-03-27

świetne foto,niesamowicie wymowne

adamas 2009-03-27

Marne to życie.

hecioski 2009-03-27

zaduma na ludzkim losem...

stokrop 2009-03-27

Pracowici ludzie...tak, szkoda, że nie pamiętasz, pewno dużo ciekawych rzeczy byśmy się dowiedzieli o Ich życiu.

lulka1 2009-03-27

kiedyś takie życie było, od wschodu słońca do zachodu spracowani fizycznie ludzie ...strach pomyśleć co nas czeka po tym wyścigu szczurów

pawola 2009-03-27

zmęczeni, biedni ludzie, smutne to były czasy

tubylec 2009-03-27

Masz rację Zdyrma, nawet nie dajemy sobie sprawy jak pamięć jest ulotna. To co dziś wydaje się oczywiste, jutro nie istnieje w naszej pamięci...
Ludzie biedni, w sensie nie zamożni... ale może żyli pełniejszym życiem niż my... uzależnieni od mediów i cywilizacji? To nie były smutne czasy, tylko inne.

sohoo 2009-03-27

ładne :)
coś w typie "Zapisu socjologicznego" Zofii Rydet

zdyrma 2009-03-27

Tak, Zofia Rydet mnie zainspirowala. To wielka postac polskiej fotografii. Ciesze sie, ze ktos ja wspomnial.

yolly76 2009-03-28

Najważniejsze, że dożyli tych lat. Nie każdemu jest to pisane...
Ci ludzudzie do później starości ciężko pracowali, bo tego byli nauczeni. To jak energia do życia.