śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...

Szelest jesiennych liści opadających ze smutkiem....
Pod stopami cichy szloch,zapach chryzantem, ciepły ogień świec....
Kamienie rozstania i ta cisza zadumą spowita głęboka, milcząca,z pochyloną głową ogarnięta rozmyślaniem, zatopiona w medytacji....
Wspomnienia te bliskie i dalekie ukryte głęboko na dnie serca i usta mówiące szeptem
"Wieczne odpoczywanie daj im wszystkim o Panie..."
i mój rachunek sumienia od narodzin po dzisiaj...
To pejzaż samotności, rozstania,pejzaż przemijania
- " prochem jestem i..."
to moje życie, moje przeznaczenie.