abi11 2010-06-29
Wiesław Kazanecki
Powróciwszy do kraju podjął trud poety starając się układać �co dawno rozsypane", bolał, że pochodzi z narodu, który nie ma �już krewnych w Europie", a �krew Jagiellonów wsiąkła w obce korony". Napisał osobny piękny cykl wierszy o Białymstoku, swoim rodzinnym mieście. Bardzo przeżywał wszystko, co wiązało się z osobą Jana Pawła II. Jeszcze w stanie wojennym napisał osobny zbiorek poetycki zadedykowany Janowi Pawłowi II - Arce Ocalenia. Po kolejnej pielgrzymce Papieża do Ojczyzny powstał znakomity wiersz Człowiek w białej szacie, nawiązujący do spotkania z Ojcem Świętym w warszawskim Kościele św. Krzyża:
Człowiek w białej szacie unosi ramiona,
błogosławi miastu i światu.
A jego źrenice - dwa bliźniacze Giewonty
unoszą się zaraz ku niebu,
by dobry los
wybłagać
dla ojczyzny.
