Moja kicia:-)

Krople deszczu stukają miarowo o szyby,
w zaryglowane szczelnie drzwi i okna.
Na szkle obrazy formuje na niby
deszczowa woda, wyobrażnia ulotna.

Półmrok ogarnął osowiałą ziemię
Słońce tą atmosferą się nie dręczy,
rozleniwione smacznie sobie drzemie
smętny nastrój złej aury je zmęczył.

Deszcz wysprząta poplamione mury,
zmyje pył z dziurawych chodników,
wygładzi zaostrzone, rażące kontury,
wciśnie wiarę w szyderczych cyników.

Oddech nabierze świeżości i głębi,
serce nadziei, dusza ufności, otuchy.
Czarne chmury przestaną się kłębić
rozpędzą je wiatru życzliwe podmuchy.

A każdy uśmiech promieniem zaświeci,
każda myśl miła, każde czułe słowo.
Wszelkie stworzenie będzie szczęśliwe
bo znowu słońce zapłonie nad głową.

dodane na fotoforum:

• Koty