Trzebnica

Wysokość pręgierza i jego kształt zależał też od rangi miasta. Swoją formą nawiązuje do antycznej kolumny o wyodrębnionej bazie, owalnym trzonie kolumny, zwieńczonym gzymsem oraz głowicą. Na wysokości ok. 200 cm powinny być zakotwione dwa metalowe pierścienie (do wiązania rąk), natomiast na wysokości ok. 10 cm od powierzchni podestu dwa kolejne pierścienie do krępowania nóg. Wiemy jedynie z przekazów, że został rozebrany w 1810 roku, z powodu złego stanu (w Bierutowie pręgierz rozebrano w nocy z 8 na 9 IV 1763).

\\\"Kara pręgierza\\\" była jedną z powszechniej stosowanych. Zanika ona na Dolnym Śląsku w połowie XVIII w.

Częstą formą kary cielesnej była chłosta przy pomocy rózgi lub kija - na plecy. Maksymalna ilość uderzeń 18-24. Najczęściej jednak karano 1-godziną karą - mącicieli spokoju, kobiety za pyskówki, a nawet osoby dopuszczające się zdrady małżeńskiej. Największą formą tej kary było jej upublicznienie. Mieszkańcy szydzili z ukaranych, a nawet rzucali łajnem końskim (nie wolno było celować w głowę). Często dodatkowo nakazywano sprzątanie rynku w specjalnej czapce.

Przy pręgierzu także wykonywano kary piętnowania, obcinania rąk, uszu, nosa i włosów, które to kary bywały dodatkowo obostrzane karą relegacji z miasta. Pręgierz służył ponadto jako miejsce, w którym dokonywano publicznych prezentacji dowodów przestępstwa, zawieszano na nim m.in. fałszywe miary i wagi, palono sfałszowane dokumenty, wylewano rozcieńczane wino.(opis z internetu)