Pięknego dnia...

Gdzie dzień coraz krótszy i noce mroźne
A słowa mocne w głowie dudniące
W parapet stukają już pierwsze krople
Na niebie rzadziej uśmiecha się słońce

Choć w sercach lato jeszcze mocno bije
Pierwsze kroki wyraźnie nadchodzą
My chcemy uciec chociaż jeszcze na chwile
A nasze myśli w wspomnieniach błądzą

Barwą kolorów nasycona przestrzeń
W kominku iskra nadziei się jarzy
Sen dryfujący jak liść na wietrze
Pochmurnej nocy smutkiem obdarzy

Jesienna nostalgia wątpliwości budzi
Potrzeba bliskość przed nami staje
Rzeczywistość nasze marzenia studzi
Ty i Ja, jak dwa odległe kraje
-z netu

dodane na fotoforum:

• Róże