Kwiaty Catalpy...

Przestrzenie lata


Przeniesione ze wspomnień i marzeń
łąk przestrzenie wiatr dzisiaj omiata.
Spójrz, jak dobrze rozbudził zapachy,
bo aromat - to jego zapłata...

Rąbkiem jawy treść myśli przecieram,
właśnie zegar wybija barw tęczę.
Rozbłękitnia się chaber gościnnie
a i maków czerwonych jest więcej.

Wołam szeptem, by głosów nie spłoszyć,
tych przeróżnych bzyczących aniołów,
których skrzydła potrafią tkać błękit.
Proszę w oczach, choć okruch zakoduj...

Tego ciepła, tych barw, blasku światła
oraz rytmów rozgrzanych radością,
co potrafią na duszy słoneczność
miód w pucharach pogodą dnia wznosić...


/Maryla/