PIERWSZY DOTYK WIOSNY.... DOCZEKAŁAM SIĘ ...

* * *[Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne...]

........................................................
Romans

Romans śpiewam, bo śpiewam! Bo jestem śpiewakiem!
Ona była żebraczką, a on był żebrakiem.

Pokochali się nagle na rogu ulicy
I nie było uboższej w mieście tajemnicy...

Nastała noc majowa, gwiaździście wesoła,
Siedli - ramię z ramieniem - na stopniach kościoła.

Ona mu podawała z wyrazem skupienia
To usta do pieszczoty, to - chleb do gryzienia.

I tak śniąc, przegryzali pod majowym niebem
Na przemian chleb - pieszczotą, a pieszczotę - chlebem

Dwa głody sycili pod opieką wiosny:
Jeden głód - ten żebraczy, a drugi - miłosny.

Poeta, co ich widział, zgadł, jak żyć trzeba?
Ma dwa głody, lecz brak mu - dziewczyny i chleba.


Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne,
Co się własną upajają wonią:
Przed żywszym blaskiem jeszcze w cień się chronią
I wierzą jeszcze w swe trwanie niezmienne.

Po nich, ach! inne stubarwne, płomienne,
Znów zakwitają i za słońcem gonią:
Wiedzą, że zwiędną, więc czasu nie trwonią
I gaszą tylko pragnienia codzienne.

A później znowu wspomnień astry blade
Wschodzą samotne na schyłku jesieni,
I chcą trwać tylko i walczą z ulewą,

Widząc w około martwość i zagładę,
A w końcu jeden cyprys się zzieleni,
Ponure, smutne rezygnacji drzewo.

...........................................................
* * *[Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne...]

Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne,
Co się własną upajają wonią:
Przed żywszym blaskiem jeszcze w cień się chronią
I wierzą jeszcze w swe trwanie niezmienne.

Po nich, ach! inne stubarwne, płomienne,
Znów zakwitają i za słońcem gonią:
Wiedzą, że zwiędną, więc czasu nie trwonią
I gaszą tylko pragnienia codzienne.

A później znowu wspomnień astry blade
Wschodzą samotne na schyłku jesieni,
I chcą trwać tylko i walczą z ulewą,

Widząc w około martwość i zagładę,
A w końcu jeden cyprys się zzieleni,
Ponure, smutne rezygnacji drzewo.
.....................................
WITAM MOI KOCHANI GARNKOWICZE...
WITAM WIOSNĄ...
WITAM SŁONECZNIE I SŁONECZKIEM ...
WITAM USMIECHEM, WITAM WSZYSTKICH BEZ WYJATKU, A SZCZEGÓLNIE TYCH, KTÓRZY O MNIE PAMIETAJĄ....
.......................................
LOS NIERAZ PŁATA FIGLE I NIE MOZNA ROBIC TEGO CO SIE BY CHCIAŁO :):(:):(:)....ALE OBIECUJE, JAK TU WIDZICIE NA ZDJĘCIU,ŻE WRÓCĘ DO WAS NA PEWNOPO ZAŁATWIENIU WAŻNYCH DLA MNIE SPRAW ŻYCIOWYCH


CIESZCIE SIE WIOSNAĄ, PAMIETAJCIE - CARPE DIEM!!! ....BO ZYCIE JEST TU I TERAZ....


SERDECZNIE POZDRAWIAM, CAŁUJĘ, ŚCISKAM PAMIETAJACA ZOSIA