JUTRO 2 LISTOPADA, DZIEŃ ZADUSZNY

Przychodzimy na cmentarz, aby pobyć przez chwilę z tymi, których już z nami nie ma.
Ale nie jest to tylko dzień rozpaczy i smutku, bo przecież wierzymy, że nasi najbliżsi są w innym, lepszym świecie. Że nie odeszli zupełnie. Są w nas, naszej pamięci, sercach, wspomnieniach...

Dzień Zaduszny dla chrześcijan jest to dzień modlitw za wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli z tego świata, ale przebywają w czyśćcu i potrzebują naszej modlitwy, by mogli dostąpić zbawienia.
Dzień Zaduszny zapoczątkował w chrześcijaństwie św. Odilon, opat benedyktynów w Cluny we Francji. Dzień ten miał być przeciwwagą dla pogańskich obrządków czczących zmarłych. W 998 roku Odilon zarządził modlitwy za dusze zmarłych, wyznaczając na to pierwszy dzień po Wszystkich Świętych, czyli 2 listopada.
Nawiedzanie cmentarzy pojawiło się dopiero w XIX stuleciu, a strojenie grobów zielonymi gałązkami, krzyżami z szyszek i zapalonym światłem nastąpiło w okresie międzywojennym.
Chociaż tradycja światła związana z tradycją kultu zmarłych znana była dużo wcześniej. Ale wtedy światło, ogień, czyli symbol życia palono w miejscach, gdzie spodziewano się przybycia dusz - na rozstajach dróg, łąkach, nieużytkach
Na zmarłych przodków czekano również w domach. W wielu miejscowościach woj. podkarpackiego otwierano okna i drzwi, aby dusze mogły swobodnie wejść i uczestniczyć w przygotowanej dla nich wieczerzy. Nie wolno było wtedy wykonywać wielu czynności, aby nie zakłócić spokoju duszy.
Zakazane było kiszenie kapusty, żeby podczas udeptywania jej nogami nie zadeptać duszy; nie wolno było też wylewać wody, aby nie zalać duszy, czy uderzać w stół, żeby nie wystraszyć biesiadujących przy nim dusz. A gdy spadła łyżka nie podnoszono jej, bowiem wierzono, że to dusza potrzebuje jedzenia.

dodane na fotoforum:

• Cmentarze warsza
• groby cmentarze
• Warszawa
• Miasta
• drzewa
• Kwiaty
• Natura
• Krzyże
• Jesień
• Pomniki
• Chryzantemy