https://krysztalowy.wrzuta.pl/audio/3FIeIqJGiLF/czajkowski_piotr-_suita_z_baletu_dziadek_do_orzechow_pas_de_deux

I nagle odwracam się
a Ciebie nie ma
przed chwilą trzymałeś mnie jeszcze za rękę
rowerek z kijkiem przy siodełku
sanki
każde trudne zadanie
słownik z Twoim nazwiskiem leży tuż obok mnie
w żałobie...

Wróć proszę po nas
zabierz nas ze sobą
Pusto jakoś tutaj
Nawet słońce cieszy już inaczej
Nie potrafimy się odnaleźć
każde z osobna
Bo wszystko mówi mi o tym, co się stało...

Miałam dziś taką myśl, słyszałeś?
Odejść gdzieś przed siebie chciałam
bez zegarka, bez uśmiechu
zgubić się i umrzeć w ciemnościach
zaginioną być lub tą, która codziennie maluje ten sam obraz
w tym samym miejscu
nikt nigdy nie zrozumiałby treści
a ja nigdy nie potrafiłabym jej udoskonalić...

I nagle odwracam się
a Ciebie nie ma
nie potrafię wybaczyć sobie nieprzewidywalność
Kiedyś zeskrobię odwagę spod stóp
pojadę tam lub pójdę
położę dłonie na ziemi
i zapłaczę...