Społeczny drach

Rewolucja 1905 r. w Łodzi miała początkowo charakter walki robotników o godne życie z fabrykantami, wspieranymi przez carskie samodzierżawie. Z tego powodu bywała nazywana kolejnym powstaniem narodowowyzwoleńczym.
Niestety, w schyłkowej fazie w latach 1906-07, przerodziła się w walki pomiędzy bojówkami poszczególnych związków robotniczych, a głównie socjalistów i endeków. Dopiero 24 kwietnia 1907 r. na wniosek jednej z załóg fabrycznych, zebrało się 350 delegatów z 275 fabryk. Po kilku godzinach przemówień została przegłosowana rezolucja potępiająca bratobójcze walki i wzniecanie nienawiści na tle religijnym , a także narodowościowym. Przegłosowana zgoda zakończyła najbardziej krwawy etap walk. W latach 1906-07 w łódzkiej wojnie domowej zginęły 322 osoby, a ponad 400 odniosło rany.