NOTRE DAME DE PARIS

NOTRE DAME DE PARIS

Budowniczowie i konserwatorzy wykazywali dużą dbałość o zabezpieczenie budowli przed deszczem. Gęsto osadzone gargulce (rzygacze) odrzucały daleko od murów wodę, zbieraną z dachów. W średniowieczu paryska katedra Notre Dame podlegała kapitule. Władza biskupa rozciągała się jedynie na sanktuarium. Dla wiernych (ludu) przeznaczono nawę główną i nawy boczne, gdzie nie było ławek. W kościele zachowywano się o wiele swobodniej niż dzisiaj rozmawiano bez ściszania głosu, jedzono, spano, a nawet wolno było wprowadzać niektóre zwierzęta, np. sokoły lub psy.