Narcyz

Narcyze potrafią być na co dzień mili, sympatyczni i otwarci.
Nie dajmy się jednak zwieźć – robią to tylko po to, aby przekonać siebie i innych o swojej niezwykłości.

Narcyz jest osobą samolubną, zapatrzoną w siebie, przeświadczoną o własnej nieomylności oraz wspaniałości. Jednocześnie brakuje mu szacunku dla innych osób:
dla ich postaw i poglądów.
Irytuje się, gdy ktoś go krytykuje lub zwraca mu uwagę, ale jednocześnie sam jest bardzo krytyczny w stosunku do innych.

Narcyz chce być pępkiem świata, chce być w centrum niesłabnącego zainteresowania wszystkich z otoczenia. Domaga się ciągłego uznania, zachwytu i podziwu. Gdy go nie dostaje to obraża się lub staje się agresywny.

Narcyz koncentruje się na podtrzymywaniu przekonania o swojej wyjątkowości, a do tego potrzebuje swoistej widowni – osób, które będą go utwierdzać w jego przekonaniu.

Ludzi traktuje jako środki, które mają mu pomóc w osiągnięciu zamierzonego celu. Przyjaciele i partnerzy mają świadczyć o jego pozycji i dodawać jej świetności.

W swych dążeniach jest bezkompromisowy i bezduszny.
W końcu liczy się tylko ON!

• Narcyze upodobniają się do środowiska w którym przebywają.
Udają kogoś kim nie są..
• Chcą rządzić, dominować i kontrolować to, co się wokół nich dzieje.
• Oczekują lepszego i wyjątkowego traktowania.
• Pozbawieni są empatii.
• Są mściwi, chorobliwie zazdrośni i zawistni.
• Są nałogowym kłamcami i dostosowują rzeczywistość do swoich wyobrażeń
• Manipulują i często stosują szantaż emocjonalny.
• Nie radzą sobie z porażkami
• Nigdy nie czują się winni.
Winni są zawsze inni.
• Chcą być w centrum zainteresowania
• Popadają we wściekłość gdy są krytykowani lub demaskowani.

Niezależnie od typu osobowości narcystycznej, człowiek cierpiący na tę przypadłość panicznie boi się odrzucenia, braku akceptacji i utraty pozycji w centrum zainteresowania.
Dominujący narcyz potrzebuje ludzi, by ich sobie podporządkowywać.
- z netu