Niepołomice

Pomnik króla Kazimierza Wielkiego, który ofiarowuje trzos dukatów małego chłopcu.

Napis na pomniku głosi: „Niepołomiczanie królowi, który nam kościół i zamek zbudował, a piękną legendą miłość do przodków naszych opromienił”.

Król Kazimierz Wielki czasem przebierał się w chłopski strój i wędrował po wsiach, by poznać życie swoich najuboższych poddanych. Pewnego razu dotarł na skraj Puszczy Niepołomickiej. Pod lasem zauważył skromną chatkę i poprosił o gościnę. Został przyjęty serdecznie i ugoszczony najlepiej jak to było możliwe przez tę biedną rodzinę – miską gorącej zupy.

Gospodarzowi akurat urodził się niedawno kolejny syn, ale nikt nie chciał trzymać go do chrztu. Gość zaproponował więc, że zostanie dla malca chrzestnym.
Dwa tygodnie później, w dzień chrztu chłopca chłop niecierpliwie czekał wraz z rodziną na przybycie przyszłego chrzestnego. Jakież było ich zdumienie, gdy zamiast biednego włóczęgi przed chatą zjawił się królewski orszak.

Na jego czele jechał nikt inny ja wędrowiec, któremu niedawno udzielono tu gościny. Był to właśnie król Kazimierz. Dotrzymał słowa i trzymał dziecko do chrztu. Malec otrzymał od niego kawał ziemi i trzos dukatów.

dodane na fotoforum:

• niepołomice