Znowu w górach... :-)

Wczoraj przyjechałam. :-)

Dziwnie tak, kiedy ma się wrzesień prawie wolny.
Prawie, bo wrześniowe zlecenie to 5 godzin w tygodniu. Zrealizowałam je do wtorku, więc wczoraj mogłam wybrać się znowu do chatki.

Korzystam z każdej wolnej chwili, bo od października będzie pracy więcej, w dodatku zapowiada mi się prowadzenie kursu w soboty przez… trzy miesiące. Ale zgodziłam się, muszę w końcu z czegoś żyć.
Oby tylko dobrze się z tą szkołą językową współpracowało.

Tak, tak, pytałam już o pracę i tu w dolinie, w naszej wsi i okolicznych. Nigdzie nie potrzebują anglisty.
Będę więc nadal przyjeżdżać na wolne dni.

Okazuje się, że mój wczorajszy przyjazd był wręcz szczęśliwym zrządzeniem losu!

Dziś rano radośnie zeszłam do wsi, ciesząc się jak zwykle tą naszą naprawioną na początku lata drogą. Kiedyś całą jej szerokością spływała woda, więc schodziło się w wiecznym błocie z wygniecionymi głęboko koleinami po traktorach i quadach…

Ledwo dziś minęłam „Bramę Mocarnych”, zobaczyłam ze zdumieniem, że poniżej znowu całą szerokością drogi płynie woda!
Doszłam do poprzecznego korytka odprowadzającego wodę z drogi i wszystko stało się jasne: korytko było kompletnie zapchane kamieniami!

Głowę dam, że jeszcze wczoraj tego nie było, a przecież nie padało w nocy, żeby jakieś kamory mogły spłynąć z deszczem i zapchać wlot!

Postawiłam plecak na kamieniach przy drodze, znalazłam gruby patyk i przykucnęłam, żeby odblokować korytko.

Kamień, listek, warstwa ziemi… Poukładane ciasno, jedno przy drugim, nie było mowy, żeby to zrobiło się „samo”! Ewidentnie ktoś musiał zrobić to celowo. :-(

Przyznam, że mocno mnie to przygnębiło. Naprawa tej drogi kosztowała nas wiele zachodu, pracy i pieniędzy (zrzuciliśmy się i wnieśliśmy wkład własny do tego remontu, żeby władzom Gminy pokazać, że nam zależy), a tu ktoś po prostu niweczy nasze wysiłki!

Niestety, znalazłam jeszcze dwa takie zapchane korytka, przez co dość długi kawałek drogi spływał wodą. Oczyściłam i te, później jeszcze odkopałam kawałek „fosy” biegnącej wzdłuż drogi, też ją ktoś zasypał kamieniami! :-(

Kiedy zeszłam w końcu w dolinę, dobrą chwilę musiałam myć ręce z błota.
Dobrze, że mam zawsze butelkę wody przy sobie, ta w strumyku była brudna i mętna przez moje działania…

Pogoda dziś piękna, słońce przygrzewa mocno, więc kiedy wracałam, część drogi już przesychała, ale jeszcze było sporo wilgoci. Ktoś musiał poblokować strumyczek wczoraj, po moim wejściu.

Tylko po co?! :-(((

Dałam znać sąsiadom, wysłałam mms-y ze zdjęciami. Musimy teraz tego pilnować.

Myślę jednak, że mamy wyjaśnienie sprawy.
Sąsiedzi w dwóch domach są już na emeryturze, zamieszkali więc tu na stałe.
Wczoraj późnym popołudniem widzieli kręcących się na górze dwóch chłopaczków z dołu.
Ot, dzieciaki... Wygłupiali się, na gałęziach huśtali. Pewnie przyszli po owoce, jak zwykle. I pewnie tak z bezmyślności, z nudy, zabawiali się po drodze w „budowanie tam”…

Tyle, że taka młodzieńcza zabawa może kogoś drogo kosztować…
No i mam nadzieję, że to się już nie powtórzy…

A teraz idę na strych z patelnią i pogrzebaczem. Później napiszę w czym rzecz. ;-)