Kamienica Scheiblera

Przy końcu 1851 roku Oskar Flatt pisze: Fabryka Henryka Vorverk ma warsztatów tkackich 29; zatrudnia ludzi 52. W roku zeszłym wyrobiono 2900 arszynów sukienka damskiego, tyleż merynosu, 3500 arsz. flaneli, 3240 kortu, 3730 różnych innych wyrobów; użyto na to wełny surowej 600 pudów; wartość wyrobionych przedmiotów wynosiła 27.800 Rsr., zaś wartość machin i narzędzi fabrycznych 1.500 Rsr.
Tu gdzie dziś i od 140 lat stoi kamienica Scheiblerowska, stał niegdyś murowany dom Vorwerka, jednego ze znaczniejszych fabrykantów Łodzi z jej początków przemysłowych. Dalej w głębi działki była jego manufaktura.
W domu mieszkalnym Vorwerk prowadził szynk. Po drugiej strony Południowej (dziś Próchnika) w drewnianym domu mieszkalnym, jego właściciel Jan Peter, założył szynk i cukiernię. Te dwa szynki odegrały dużą rolę w wydarzeniach kwietnia 1861 roku kiedy zgromadzeni w nich, a podburzeni przez agitatorów, zdegradowani do roli wyrobników fabrycznych tkacze ręczni zbuntowali się przeciw pierwszym właścicielom tkalni mechanicznych.
Zbuntowani tkacze, na swym buncie nie zyskali nic, zyskali prowodyrzy buntu: Juliusz Heinzel, Fr. Kindermann, Alojzy Balle, Edward Haentschel, F. Eisenbraun, S. Liesel. Ślady po ich późniejszej działalności to istniejące niekiedy do dzisiaj fabryki, pałace, kamienice, pomniki na Starym Cmentarzu.
Prowadzący szynk Jan Peter, też musiał nieźle zyskać, bo już rok później na miejscu drewnianego domy wybudował widoczny na zdjęciu dom gdzie jońskie pilastry podpierają klasycystyczny trójkątny portyk, w którym tak jak poprzednio mieścił się szynk, cukiernia i sklep.