Chatka od "rufy"... ;-)

Bardzo gorące, zabiegane i zapracowane były dni tego tygodnia. Ale i bardzo fajne, przegadane w serdecznym towarzystwie ...

I zza grubej, ciężkiej i ciemnej poduchy chmurzysk nad głową jakby nieśmiały promyczek słońca wyjrzał.

Jadę dziś do Chatki. Odpocząć po całym zamieszaniu i werandę naprawić.
Z pomocą dwóch sympatycznych panów. :-)

Znalazłam właśnie fotkę (z ostatniego weekendu).
Pewnie zdjęcie mało ciekawe, ale zatrzymałam się przy nim na dłuższą chwilę i zamyśliłam z uśmiechem.
Ta część Chatki kojarzy mi się ze spokojem, bezpieczeństwem i ulgą po trudach wędrówki...
Tędy wchodzę, choć to wejście "rufowe". ;-)

Po całym stromym, męczącym podejściu tutaj wchodzę na podest, chowam tic-taki i wyciągam klucze z torby.
Cudna chwila.
Chwila takiej spokojnej radości. :-)

Po prawej oczywiście nasz przepastny, "wypasiony" kibelek. Wysoki, szeroki, ze światłem w środku.
Sąsiedzi śmiali się, że taki wielki, to pewnie robimy i jacuzzi... ;-)

A jutro - zapraszam na poranną kawulkę na werandzie. Ostatni raz - tej starej. :-)

A, no i życzę Wam pięknego weekendu!

https://chatanasiwymgroniu.pl/

blueman 2017-06-30

....wygląda przyjaźnie :-)

mousik 2017-06-30

... i przytulnie :-)

oliwkaa 2017-06-30

było fajnie,,, ciekawa jestem jak bedzie za chwilkę :0)))

ma1go 2017-06-30

cichy zakątek..... :)

elutkan 2017-06-30

Cudnie tam masz!
Wypoczywaj :)))

asiao 2017-06-30

Jak dobrze mieć taki azyl, gdzie się wraca z takim uczuciem jak opisujesz! Życzę coraz więcej słońca zza tych grubych chmur... i niech się rozplyna.. :)