https://www.bird-watching.pl/index.php?/category/16 .Duży ptak, na długich nogach, z niewielką głową osadzoną na długiej szyi i prostym, pokaźnym dziobem. Głowa biała, z czarnymi bokami ciemienia i ozdobnymi, czarnymi - w okresie godowym - piórami na potylicy. Skrzydła, wierzch ciała i ogon szare. Końce skrzydeł zaokrąglone. Długa szyja biaława, z rzędami czarnymi kreskami układającymi się w pionowe linie. Dziób szaro-żółty, w okresie godowym - żółto-pomarańczowy. W sezonie lęgowym na grzbiecie jasne, wydłużone barkówki. Na nasadzie skrzydeł czarna plama, a po bokach ciała czarny pasek, dwie białawe plamy przy nadgarstku. Nogi szarawe lub żółtawo-brązowe. Młode osobniki mają ciemniejsze dziób i nogi, są całe bardziej szare i mają ciemny wierzch głowy. Czapla siwa ma specyficznie zbudowaną szyję, co umożliwia wyginanie jej i esowate układanie w locie. Głowę cofa i trzyma między barkami, nogi wyprostowane, ruchy szerokich skrzydeł są powolne i zamaszyste. Trudno natomiast czapli wyginać szyję na boki, a dosięgnięcie dziobem do gruczołu kuprowego jest dla niej niemożliwe. Chroni pióra przed wilgocią poprzez rozprowadzanie substancji z piór pudrowych, zlokalizowanych na bokach ciała i na piersi. Manipulowanie długim dziobem i łapami w tych miejscach jest dla tego ptaka łatwe. Dorosłe czaple siwe pierzą się od czerwca do listopada, młode od września od lutego.