Wszystkie odboje Piotrkowskiej.

No cóż, jak wszystkie to wszystkie. Tego wytropiłem od podwórka w bramie tego budynku pośrodku, Piotrkowska 255.
Cały ten odcinek jest dość nieciekawy, można go porównać do gęby menela, który trafił na nie swoją dzielnię. Czyli, co ząb, to dziura a przekładając na realia ulicy, co dom to pustka! Kiedyś wszędzie tu stały parterowe drewniaki, które ostatecznie rozebrano, lecz nie wszędzie postawiono coś później.
I tak zamiast drewniaków pod nr 245/247 jest dziś Aleja PCK, z której boczne wejście do sali Lutni.
Pod nr 249/251 stoi modernistyczna kamienica, bardza porządna, ale nic poza tym.
Pod nr 253, puste miejsce po dawnym parterowym domu tkacza.
Pod nr 255 trzypiętrowy neorenesansowy budynek Szlomy Kaca z 1891 r. zbudowany wg projektu Hilarego Majewskiego. To tu właśnie wytropiłem w głębi bramy rurowy odbój. Może i z przodu były kiedyś jakieś odboje, bo przecież Majewski w bogactwie ozdób się lubował. A tu mamy skromny budynek zaledwie z prostymi naczółkami nad oknami i pilastrami międzyokiennymi w ryzalitach. Ozdoby prawdopodobnie skuto, to i odboje mogły ucierpieć.
Pod nr 257 puste miejsce po domu tkacza, w głębi, gdzie kiedyś znajdowała się farbiarnia Ziebola i Riedla, znajduje się obecnie współczesny punktowiec.
Pod nr 259 jednopiętrowy dom Franciszka Sima , który posiadał stolarnię, a dalej na zdjęciu widoczny:
Pod nr 261 trzypiętrowy dom Moszka Wimera zbudowany w 1893 wg projektu Ignacego Markiewicza, też skuty do gładkiego tynku. Od 1907 roku istniał tu duży sklep Tadeusza Opieczyńskiego z dewocjonaliami i książkami nabożnymi. Żadna strata i nic w przyrodzie nie ginie, bo sklep z analogicznym asortymentem znajduje się w domu obok, ale o tym już jutro.

Wszystkie informacje w dzisiejszym poście na podstawie: "Piotrkowska spacer drugi" Sławomir Krajewski Jacek Kusiński.